بدون پلاستیک زندگی‌کردن در جهانی که از همه‌ی ابعاد خود را در پلاستیک خفه کرده‌است کار آسانی نیست. اما ما پسماند صفرها در این مسیر می‌کوشیم.
امروز در روز جهانی بدون پلاستیک بر آنم که مفصلا درباره‌ی تجربه‌ام در ترک پلاستیک بنویسم. این مطلب به تدریج تکمیل می‌شود.
قدم اول: ترک نایلون خرید
سالها بود که کیسه‌ها را تا می‌زدم و در خریدهای بعدی استفاده می‌کردم؛ اما بالاخره در اواسط سال ۹۷ تصمیم گرفتم به این بازی کثیف خاتمه داده و کیسه‌ی پارچه‌ای تهیه کنم.
ده کیسه در ابعاد تقریبی نایلون خرید میوه تهیه کردم و دو تا هم بزرگ.
روال این است که قبل از وزن‌کردن میوه‌ها یک کیسه را برای صفرکردن ترازو به مغازه‌دار می‌دهم تا در هنگام توزین برای وزن پارچه که از نایلون بیشتر است پول اضافی ندهم.
پاسخ به سوال رایج این که نه مغازه‌دار سختش نیست. مغازه‌دارها در ۹۹ درصد موارد به شدت از این حرکت استقبال و آن را تحسین می‌کنند. طبق پرسشی که اواسط سال ۹۹ از میوه‌فروشی محله پرسیدم ماهیانه حدود دومیلیون تومان صرف خرید کیسه نایلون از طرف مغازه‌دار می‌شود. طبیعی است که آنها نفع حاصل از این فرهنگ را زودتر از مصرف‌کننده درک کنند.
قدم دوم: ترک کیسه فریزر
این مرحله کار کمی مشکل‌تر به نظر می‌رسید اما ناممکن نبود و شد.
از نان شروع کردم و کیسه‌های متعددی که هر روز مصرف می‌کرد.
طبق بررسی‌هایی که انجام دادم بهتر است سطح مماس با نان پارچه‌ی متقال خام باشد. از یکی از تولیدکننده‌ها باکس نانی تهیه کرده‌ام که به شکل مکعبی است و در آن در سه سمت زیپ دارد. سطح داخلی متقال خام و رویه‌ی آن برزنت است.
اما برای سایر مواد غذایی چه کردم؟
چیزی که بدیهی به نظر می‌رسید این بود که به جای پلاستیک باید از ظرف پایدار کمک گرفت. اما چه ظرفی؟
شیشه‌های خالی
منابعی که در این زمینه راهنمای من بودند پایدارترین و دم دست‌ترین ظروف مناسب این کار را شیشه‌های خالی‌شده‌ی یک کیلویی مربا و سس و…معرفی کردند. این ظروف می‌توانستند برای نگهداری اقلام نیمه مایع مثل اضافی خورشت یا مواد ریزدانه‌ای همچون لوبیاسبز و نخود فرنگی مناسب باشند. من برای یک وعده از اقلام پروتئینی مثل گوشت و مرغ هم گاهی از این ظروف استفاده می‌کنم.
پاسخ به سوال رایج این که نه شیشه در فریزر نمی‌شکند! البته اگر مایع یا نیمه مایع در آن می‌ریزیم باید چند سانت بالایی را برای انبساط حین یخ‌زدن خالی بگذاریم.
ظروف شیشه‌ای مخصوص فریزر
ظروف شیشه‌ای مخصوص فریزر هم هستند که برداشتن ماده‌ی غذایی از داخل آنها ساده‌تر است و دربشان با فشار بسته و کیپ می‌شود. تعدادی هم از این ظروف تهیه کرده‌ام که طبیعتا به خاطر قیمت بالا کاملا معدود است.
ظروف پلاستیکی مخصوص فریزر
انتخاب سوم ظروف پلاستیکی کم‌حجم مخصوص فریزر است. این ظروف علامت بلور برف روی سطحشان دارند و همچنین عددی منفی که درجه برودت فریزر را نشان می‌دهد. این دو نشانگر این هستند که مهاجرت ذرات پلاستیک به غذا در هنگام انجماد اتفاق نمی‌افتد.
نکته‌ی متمایز ظروف پلاستیکی این است که بر خلاف شیشه، مواد غذایی سست‌تر به آن می‌چسبد. چنانچه کمی با فاصله توی آنها چیده‌شود با اهرم‌کردن قاشق یا چیزی مشابه می‌شود جدایش کرد.
تلاش در جهت کاهش انباشت و انجماد
با همه‌ی این اوصاف آن چه بدیهی است این است که وزن هر ظرف حتی پلاستیکی از کیسه‌ی نازک فریزر بیشتر است. چنانچه با همان حجم پیشین ذخیره‌سازی بخواهیم از ظروف استفاده کنیم مصرف برق فریزر را بالا برده و فشار زیادی به آن می‌آوریم.
من به عنوان یک رهروی سبک بدون پلاستیک تصمیم گرفتم حجم مواد غذایی منجمد را به حد قابل توجهی کم کنم. نکته‌ی جالب توجه این که کاهش انجماد، میزان مشغله‌ی محسوس مرا نه تنها نیافزود که کم کرد. زندگی به یکباره ساده‌تر سالم‌تر و سبک‌تر شد.