مدتی است که یکشنبه‌ها از کتاب‌هایی که می‌خوانم نوشته‌ام. امروز مهمان داشتم و رمق و انرژی نمانده برایم. یک مهمانی ساده‌ی کوچولوی دوست‌داشتنی که به کمک هم اداره‌اش کردیم بعد از دو سه روز تنش و دلخوری و کل کل.
بنا بود درباره‌ی بقیه کتاب معماری شادمانی بنویسم. اما نقدا خبر بدهم که دو کتاب از کتابخانه گرفته‌ام. تاریخ ایران و نام گل سرخ که تعریف دکتر یاسمن فرزان از فیلمش توجهم را جلب کرد. رمانی منعکس کننده‌ی قرون وسطا.
امید دارم که عشق ازلی‌ام به تاریخ کمک کند هر دو را بخوانم. این روزها عجیب تشنه‌ی تاریخم.