اصول طراحی اتاق خواب چیست؟ آیا فضایی در این حد خصوصی به طراحی خاصی نیاز دارد؟ آیا این یک امر سلیقه‌ای نیست؟
در سال‌های تدریسم در کلاس‌های معماری پیش می‌آمد که از بچه‌ها می‌خواستم اتاق رویایی خود را طراحی کنند. آن‌ها ایده‌آبهای خود را در نظر می‌گرفتند. اتاقی به شکل پیانو و دف یا سطحی معلق میان آب یا…
اما آیا شکل و فرم و فضای اتاق خواب ما می‌تواند این اندازه مایه‌ی خیالپردازی باشد؟ البته می‌تواند اما آیا درباره‌ی مامن آسایش و فردیت درست است که این همه فانتزی فکر کنیم؟
باور من این است که اتاق خواب یا اتاق شخصی اگر درست و اصولی طراحی شود می‌تواند کیفیت مطلوبی از زندگی فردی را به ما عرضه کند. کیفیتی که در صورت تمایل و انتخاب ما می‌تواند رویاپردازی را هم در بربگیرد.
اما در طراحی اتاق خواب به چه چیزهایی باید توجه کنیم؟
توجه به عملکرد
طبیعتا کارکردهای یک اتاق فردی به ویژگی‌های آدم‌های آن بستگی دارد اما چیزهایی هست که با کمی اغماض می‌توان آن را ثابت و فراگیر دید.
خواب و کار
مساحت کافی: کافی به معنای نه کم و نه زیاد است. اتاق بیش از حد بزرگ می‌تواند حس ناامنی بدهد و اتاق کوچک حس خفگی
نور مناسب
کمد کارآمد و کافی
امکان تغییر مبلمان
(مطلب ناتمام است)