یک نفر از من خواسته درباره دین و آخرت و این قبیل چیزها نظرم را بگویم. کنجکاوانه و تفننی و… هم نپرسیده؛ یکجور اورژانسی و دوایی که گویی لنگ پاسخ است و به قول یزدیها دستش لای در!از شما چه پنهان من هم احساس خود “پیامبر جبران” پنداری بهم دست داد و نوشتم! به کار …
(متن ویرایش‌شده از وبلاگ پیشینم گاهی‌من- سال ۹۵) اطلسی تازه بیمارستان را بوییدم و شکوه ایثار سطحها را دیدم و کبوتر گیج و ناگاه مرگ را.با منطقم نمی توانم سوگواری کنم برای رهایی آن آدم ساده و مهربان، از بدن فرسوده و تکیده اش. اما می دانم که بدون او شکل زندگیمان خیلی عوض خواهد شد. بدون او …
خانه داری شغلی ضروری است که در اغلب جوامع بخصوص کشور ما به صورت پیش‌فرض وظیفه‌ی زنان تلقی می‌شود. من به ایرانی‌بودنم خوشنودم و در بسیاری از موارد می‌کوشم که انتخابم جنس وطنی باشد. اما امسال تصمیم گرفتم در روز زن وطنی درباره‌ی روز زن ننویسم و به موضوع خانه داری بپردازم. چرا؟ از آن‌جایی …
آقای شعبانعلی را ده سالی است که می‌شناسم. چند ماه پیش مطلبی در وبلاگ پیشینم نوشتم که درباره‌ی منع غذادهی به حیوانات رهای شهری بود. نوشته‌ام مبتنی بود بر توصیه‌ها و استدلالهای تقریبا تمام محیط‌زیستی‌هایی که می‌شناختم.آن مطلب بر هنجار رایج گفتمان محیط زیستی شهری استوار بود اما استدلالها و برهانها هم از نظرم بدیهی …
یکی از روزهای سیاه و سرد دی‌ماه ۹۸ داشتم همراه بقیه غصه می‌خوردم که گرگ مرا خورد. (نقل شده از وبلاگ پیشینم در دی ماه ۹۸) قصه این بود در روزها و شبهایی که جانها در قیر سیاه غم فرورفته بود و همزمان بین آسمان و زمین با سر و پای آتش گرفته در هروله …
لحظه هایم دو حالند حال جویایی و حال جسته شدن…حال جسته شدن حال خوشی است. وقتی از راه میرسد وقتی احساس میکنم مطلوبم، محبوبم، مورد تاییدم، پاسخم شهریار دو عالمم انگار محملش هر چه میخواهد باشد! برق چشمهای پسرکم که غذایم را پسندیده، جمعه به مکتب آمدن شاگردم، تحسین اشک در چشم معلمم، حتی جملات …
از دنیای جدید پیش رویش شگفت‌زده بود و منگ!سال دوم دانشکده بود اما هنوز برایش عادی نشده‌بود.آنهمه آدم جورواجور و آنهمه شور و شوق و تکاپو هنوز غافلگیرش می‌کرد.به حیاط پر از رفت و آمد نگاه‌کرد و قلبش از سپاسگزاری فشرده‌شد.بابا سال آخر قبول کرده‌بود کنکور بدهد. تا قبلش می‌گفت دختر هرچه آدمهای کمتری دیده …
محرم در کوچه‌های یزد قدم زدم تا بفهمم شوری که در تن شهر است از رگ و ریشه‌ی کدام شعور است و خانه‌های شهر چگونه معنای این آیین را می‌سازند. (این نوشته را محرم سال ۹۷ نوشته و روز به روز در صفحه‌ی اینستاگرامم منتشر کردم) برخاستن از خاک در کوچه‌های محرم یزد غوغاست. غوغایی …
غروب نزدیک است و در حالی که دلم در تاریکی غوطه‌ور است به حیاط می‌روم و تصمیم می‌گیرم کاری را بکنم که مطمئنم درست است. حیاط را کمی مرتب میکنم شلنگ را برمی‌دارم و کمی گلابپاش میکنم بعد جارو را برمی‌دارم و کلش کلش می‌افتم به جان حیاط؛ به شدت به کسی ز غوغای جهان …
*** و نپرسیم پدرهای پدرها چه نسیمی ، چه شبی داشته اند.پشت سر نیست فضایی زنده،پشت سر مرغ نمیخواند.پشت سر باد نمیآید.پشت سر پنجره ی سبز صنوبر بسته است.پشت سر روی همه ی فرفره ها خاک نشسته است.پشت سر خستگی تاریخ است. نمی دانم چرا اینقدر نیاز دارم که تصریح کنم، عزاداری را قبول ندارم! …
حضرت حسین را دوست می‌دارم اما از عزاداری بیزارم! بیش‌تر بخوانید
